nieuw Zeeland

Dunedin, Nieuw Zeeland - zaterdag 19 februari 2011
Hier zijn we weer vanaf de Balmoral met een overzicht van de afgelopen week.
We hebben zojuist een prachtige Naturs Wonders Wildlife Safari gedaan en Piet ligt op zijn bed te snurken, dus dacht ik dan ga ik onze belevenissen van de afgelopen vijf dagen weer eens op een rijtje zetten want er is in deze dagen weer heel veel gebeurd.
Ik snap wel een beetje dat Piet in slaap gevallen is want we waren vanmorgen al om kwart over zes uit de veren om op tijd in de Neptune Lounge te zijn. Omdat we zo vroeg moesten vertrekken konden we vanmorgen vanaf 7 uur al ontbijten en als je dan de avond tevoren pas laat in je bed ligt omdat er weer een geweldige show was, welke opgevoerd werd door de Balmoral Show-compagnie valt dat niet altijd mee. Deze show “Parisien Nights” spreekt al voor zich natuurlijk. Het was een sprankelende revue in the” Moulin Rouge” met onder andere de personnages van Edith Piaf en de Can-Can girls.
In een woord geweldig maar het doet wel af aan je nachtrust.
We zijn vanmorgen i.v.m. onze excursie om kwart voor acht met de bus helemaal langs de kust naar de andere kant van Dunedin gereden en zijn in een 8-wheel-drive door de woestijn gaan rijden. We moesten als camouflage allemaal een groene regenjack aan. Dit was lekker voor de kou maar het was meer om de dieren niet te laten schrikken. De wegen in de woestijn waren heel slecht maar door de 8-wheel-drives was het goed te doen. We hadden geluk dat het een beetje miezerde, want anders hadden we door het stof geen hand voor ogen kunnen zien en zelfs nu zaten we nog helemaal onder het stof.We zitten nu in het uiterste zuiden van Nieuw-Zeeland, dus de koudste plek tot nu toe. Het is het schiereiland Dunedin-Peninsula, welk hoofdzakelijk bekend staat om zijn beschermd natuurschoon.
Men kan, als men geluk heeft hier een albatroskolonie aantreffen, maar dat geluk hadden wij niet.
Wel vonden we een kleine kolonie geeloog-pinguins en een grote kolonie zeehondjes, groot en klein. Geweldig mooi. Al met al duurde deze hele trip 5 uur. We hebben op onze terugtocht nog een heel mooi oud stationnetje in Dunedin bezocht, hetgeen als excentriek bekend stond. En mooi was het inderdaad. We waren vanmiddag om een uur weer terug op de Balmoral. Dat moest want om twee uur zouden we met het schip vertrekken, richting Australie. En dat is gelukt.
Dunedin is de tweede grootste stad van het Zuidereiland.
Christchurch is de grootste stad van het Zuidereiland en de op een na grootste stad van Nieuw Zeeland.
Lyttelton is het havenstadje aan de oostkust van het Zuidereiland van Nieuw Zeeland en met zijn 3.000 inwoners het kleinste stadje maar fungeert met zijn grote noordelijke inham van het Banksschiereiland als haven voor het nabijgelegen Christchurch en wordt tevens gebruikt als vertrekpunt voor expedities naar Antarctica. Hier waren we vrijdag.
We hadden een excursie met de bus. Een oriëntatietocht van de haven van Lyttelton met heel veel omwegen naar het centrum van Christchurch. Veel gebouwen in Christchurch zijn in gothische stijl. Het is een stad met veel plantsoenen en parken en een prachtige botanische tuin en natuurlijk de diverse musea.
Midden in het centrum staat de Christ Church Cathedral . Vanwege een bloemententoonstelling in de kerk was deze alleen toegankelijk met een entreebewijs van 10 NZD (nieuwzeelanddollar) maar omdat er allerlei festiviteiten en een markt op het marktplein waren hadden wij al gauw gekozen en hebben ons vrij half uur maar op de markt doorgebracht. Daar waren kinderen aan het tap-dansen en deden mannen op hoge fietsen allerlei grappige kunsten. Dus er was vertier genoeg.
De dinsdag ervoor waren we voor de eerste dag in Nieuw Zeeland aangekomen en na een zeedag op woensdag meerden we donderdagmorgen aan in Wellington de hoofdstad van Nieuw Zeeland.
Het was in eerste instantie nog de vraag of we in Nieuw Zeeland wel binnen zouden mogen want er was nadat we op Tahiti waren geweest, een soort virus met maag en darmklachten, aan boord uitgebroken wat zich vrij snel onder de passagiers verspreidde.
Er waren de eerste dag 6 mensen besmet met dit virus en de tweede dag al 24
De dokter werd geallarmeerd en de besmette mensen moesten minimaal 48 uur in hun hut geisoleerd blijven. Ze werden onderzocht, maar hadden gelukkig geen koorts. Geen ernstig virus dus, maar wel een wat besmettelijk was en zich als er geen strenge voorzorgsmaatregelen genomen zouden worden, heel snel zou verspreiden met de mogelijkheid dat zo’n schip niet in Niuw Zeeland aan zou mogen meren. De hele dag door werd iedereen via de microfoon door de kapitein dringend opgeroepen: Goed handen wassen, handen iedere keer ontsmetten, en in je eigen hut nar de W.C. gaan. Probeer de gemeenschappelijke toiletten zoveel mogelijk te vermijden !!! Dit terwijl iedere openbare toilet minstens ieder uur helemaal werd gereinigd en de kranen al allemaal automatisch zijn, er altijd voldoende handzeep en handcrème in de ruimtes staan. Er altijd al tissues in de toiletruimte staan om als je de deur open maakt, je dit moet doen met de tissue, die je dan in een afvalbakje moet gooien, om maar geen klink met je blote hand aan te hoeven raken. Er speciale handendroogapparaten staan waar je binnen enkele seconden al droge handen hebt enz.enz.
Afijn……De zieke mensen werden door speciaal personeel met kapjes op en handschoenen aan in hun hut bezocht en van eten en drinken en medicijnen voorzien. De kamer werd iedere dag ontsmet en men mocht minimaal 48 uur niet buiten de slaapkamerdeur komen. De dokter hield hun goed in de gaten i.v.m. verhoging enz. Iedere dag om 6 uur ’s avonds kregen we het bericht door van de kapitein via de intercom hoeveel mensen er nog geisoleerd waren.
En toen kwam het “sein ROOD” omdat het aantal zieke mensen op bleef lopen. Dit betekent dat alles uit gedaan zou worden om te proberen dit virus zo snel mogelijk de kop in te drukken. Het personeel moest alles aan boord extra gaan ontsmetten. Alle relingen van het schip binnen en buiten werden schoongemaakt met speciale spullen. Alles en overal rook het naar gloor. De lopende buffetten mochten niet meer door de passagiers zelf bediend worden. Alles werd afgemaakt met linten en iedereen die van de buffetten gebruik wilde maken werd vanaf dat moment bediend door het personeel, welke met plastic handschoenen aan en witte mutsen op hun haren de gasten bedienden. Op tafel stond geen melk meer in kannetjes maar werd in cups aangereikt.
De boter, de melk en de suiker, het zout en peper. Alle standaard stelletjes werden van de tafel gehaald en weren vervangen door papieren zakjes. Alles werd extra veilig en extra schoon aangereikt. In de gangen stonden extra handsprays etc. en er werd steeds op gehamerd: houdt je handen schoon en raak niet teveel dingen aan, want het virus wordt verspreid van hand naar mond.
Tijdens de after-sail party’s werden geen gratis punches meer aangeboden. En er werd niet meer rondgegaan op de cocktailparty’s met lekkere hapjes!!! Alles om de verspreiding te voorkomen.
De jacuzies gingen dicht, maar de zwembaden bleven wel open, want daar zit gewoon zeewater in.
Iedere dag krijgen we nog wel de mededeling in de Daily times: Bij maag- of darmstoornis raadpleeg meteen de arts. Aan gasten worden geen kosten in rekening gebracht voor een medisch consult en voor de behandeling voor maag- en darmklachten!!!!! Met andere woorden, meld je meteen !!!
Na een dag of vijf is gelukkig het “sein GROEN” gegeven en zijn de buffetten weer normaal open. Wel wordt nog steeds gezegd: Blijf goed je handen wassen en sprayen !!!!!!
Er zijn totaal ongeveer vijftig gevallen geweest en er zijn vandaag geen nieuwe meldingen meer binnengekomen.
Vandaag, zondag 20 februari cruisen we, als bijzondere attractie door de fjorden van Dusky, Doubtful en Milfford.
Jullie zijn weer een beetje op de hoogte, maar het WIFI oor foto’s werkt nog steeds niet goed, maar
Kim, we blijven het proberen. Het ligt echt niet aan jou, maar ook niet aan mij!
Meer nieuws over onze tocht door de fjorden in het volgende blog.
We hebben hier echt HELE MOOIE FOTO’S VAN.
Voor iedereen tot horens.
Tini (en Piet)