Stilte na de storm

Nadat Piet een dagje licht zeeziek was gaat alles binnen in het schip weer zijn gewone gangetje. Het is wel grappig om te zien hoe die oudere dames(want die zijn er toch nogal enkelen, zodat vader en moeder niet zouden misstaan op de Balmoral) met hun rollator, als het schip een duik neemt, door de gangen sjezen en dan plotsklaps weer stil staan als het schip weer vlak komt. Ook de avondjurken zwieren dan van links naar rechts door de gangen. We hebben een stijlvolle captain's party gehad, waar de kapitein en de scheepsofficieren zich aan de gasten hebbe voorgesteld, met daarna een schuifel-dansavond want iedereen was bang om te vallen. Ik ben nu gelukkig weer mijn katterigheid kwijt en ben geheel ingeslingerd. De Balmoral heeft al enkele dagen in zwaar fezeten met windkracht 8-9 ter hoogte van Lissabon op de Atlantic. He is een spectaculair gezicht om te zien hoe het schip door de gaten breekt en dan in een waaier van schuim weer vlak komt en dan weer in het volgende gat stampt. De voordekken waren afgesloten want er kwam te veel buiswater over.
Toen zijn we op zondagmorgen 8 uur in Funchal, Madeira aangemeerd en de zon stond daar al stralend aan de hemel op ons te wachten. Dit was het "echte" vakantiegevoel. We hadden vroeg ontbeten want om tien over negen moesten we klaar staan voor de geboekte jeep-safari. Uiteindelijk zijn we om kwart over tien vertrokken met 10 jeeps. We zijn door de bergen gereden naar diverse uitzichtspunten en naar een hele diepe vulkaan. Opmerkelijk is dat het hier nog steeds volop kerstmis is. Overal kerstbomen en veel, hee veel kersversiering en kerststallen terwijl het toch al 9 januari was. De chauffeur wist wel dat het iets met Jezus te maken had en met een man en een vrouw, dus Kerst.Verder kon hij er niets over vertellen. De organisatie had alleen vergeten de tocht voor te rijden want op een gegeven moment kwamen we op een stuk, waar de weg was weggespoeld door de modderstromen van de afgelopen tijd(3 weken geleden) dus alle jeeps rechtsomkeert en dezelfde weg terug. Ter vergoelijking heeft onze chauffeur ons afgezet in het centrum. Toen hebben we daar nog lekker een terrasje aan de haven gepikt en zijn we later te voet naar de \balmoral gelopen, dus onze sport hadden we er weer opzitten.
's Avonds om half 6 begon de sail-away party en konden de trossen onder het geluid van dansmuziek en het heffen van een glas, weer losgemaakt worden, en nu zijn we dus onderweg naar Bridgetown, Barbados waar we op 16 januari(dus 6 volle dagen op zee) weer aan ziullen meren.Ik hoop dat jullie een beetje op de hoogte zijn en groetjes van ons beiden. Piet en Tini en natuurlijk bedankt voor jullie leuke reacties, want het is ook voor ons fijn om iets van het thuisfront te horen. En Marre knap van jouw verhaaltje hoor. Opa en oma